Voetballen op historische grond
De geschiedenis van Stadion de Wageningse Berg start in 1899. In dat jaar bouwt hotel De Wageningsche Berg op de plaats van het huidige stadion een drafbaan. Twaalf jaar later wordt de drafbaan omgebouwd tot voetbalstadion en vormt het tot 1918 de thuisbasis van WVV Wageningen. Na wat omzwervingen door Wageningen vestigt de club zich definitief op de Wageningse Berg in 1925. De club trof bij terugkomst een slecht onderhouden complex aan en voordat de bal weer kon rollen, werd de zomer van 1925 gebruikt om de boel grondig op te knappen en te laten voldoen aan de eisen van die tijd.
Het zou niet de laatste opknapoperatie zijn, want ook na de Tweede Wereldoorlog moest er stevig worden gewerkt om het stadion weer gebruiksklaar te krijgen. Het veld was getroffen door een aantal granaten en de bezetters hadden alles wat los en vast zat geroofd. Het zou tot 1949 duren voordat het volledig gerenoveerde complex weer heropend zou worden. Inclusief een door de supporters geschonken geluidsinstallatie!
Stadion groeit en groeit
Wageningen speelde attractief voetbal en het stadion leek voor bezoekende clubs een onneembare vesting te zijn. De bezoekersaantallen namen dan ook steeds meer toe. In 1950 werd het tijd voor de eerste tribune. In 1952 volgde de tweede. Deze was zelfs overdekt. Ondertussen werd ook aan het comfort van de spelers gedacht: de kleedruimtes werden voorzien van douches en elektriciteit. De clubsuccessen bleven komen en in 1974 promoveerde de club naar de eredivisie. Dat betekende weer een flinke upgrade. Er kwamen speciale ruimtes voor de pers, de kassahokjes werden geprofessionaliseerd en er kwam een buitentoilet. Onder de tribune werden kleedruimtes en de bestuurskamer gebouwd. Omdat de bezoekersaantallen blijven stijgen, wordt aan de oostzijde een staantribune gebouwd waar maar liefst 6.000 supporters hun club aan het werk kunnen zien. Er komt een speciaal vak voor de bezoekende club en in 1980 krijgt het stadion een kantine. Omdat de KNVB in 1981 nieuwe eisen aan voetbalaccommodaties gaat stellen, worden de lichtmasten geplaatst. Een flinke investering die tot op de dag van vandaag een belangrijk herkenningspunt is voor de stad Wageningen.
Ideeën voor een nieuwe bestemming
Vanaf dat moment tot aan het faillissement van FC Wageningen blijft het stadion vrijwel onveranderd. Maar daarna slaat de verloedering voor de derde keer toe. Onderhoud wordt niet meer gepleegd en het stadion valt ten prooi aan vandalen. Vele plannen, variërend van woningbouw, teruggeven aan de natuur en een ijsbaan, komen en gaan. In 2003 geeft de gemeente Wageningen de Stichting Behoud Stadion De Wageningse Berg de kans om het stadion te herbestemmen. Samen met de Vereniging Vrienden Stadion De Wageningse Berg slaan zij de handen ineen en beginnen aan de derde renovatie van het iconische stadion.
Weer renoveren naar verdiend elan
Twintig jaar later is een groot deel van het stadion weer in oude luister herstelt. Mede dankzij de inzet en investeringen van BOEi en de onvermoeibare energie van een grote groep vrijwilligers die wekelijks werkt aan het onderhoud en aan het verdere herstel van het stadion. Zo wordt het veld in topconditie gehouden, krijgt bijvoorbeeld de verf de kans niet meer om af te bladderen en worden, stukje bij beetje, verschillende bouwwerken in het stadion weer gerenoveerd. Het resultaat? Een stadion met nieuw elan dat recht doet aan de roemruchte Wageningse voetbalhistorie én aan de clubliefde die nog steeds bij velen leeft.
De beschrijving van de geschiedenis van het stadion is voor een groot deel gebaseerd op het boek De Onneembare Vesting van Rien Bor en Arjan Molenaar.