Onlangs bereikte ons het droevige bericht dat voormalig speler van de groen-witten uit de jaren 60, Frans van Ernst, op 25 oktober jl. overleden is. Frans was een graag geziene gast tijdens de dinsdagochtendbijeenkomsten in ons stadion en als vrijwilliger in ons stadion.
Frans begon zijn voetbalcarrière bij de jeugd van WAVV en debuteerde als 14-jarige in het eerste van WAVV, waarvoor speciaal toestemming bij de KNVB gevraagd moest worden. In 1963 kreeg Frans een contract aangeboden bij de plaatselijke profclub WVV Wageningen. Voor elke bijgewoonde training kreeg Frans 4 gulden. Kwam je drie keer per week trainen, dan kreeg je een bonus van 4 gulden en verdiende je dus 16 gulden per week alleen al aan de trainingen. Voor Frans was dat geen opgave, want hij liep er wel vijf avonden per week. Niet eens voor het geld, maar puur voor het voetbal waar hij zo van hield. De eerste 2 seizoenen stond Frans altijd in de basis, maar na de komst van Bas Paauwe, kwamen er een aantal goede voetballers, waardoor Frans vaak met het tweede moest meedoen. Dit vond hij echter niet zo’n probleem, als hij maar kon voetballen. Later kwam Frans alsnog in het eerste aan het voetballen en deed dit tot eind jaren 60.
Na zijn loopbaan als profvoetballer ging Frans voor 3 seizoenen naar Redichem (sinds dit seizoen gefuseerd met CHRC en RVW tot SCW 23) als speler/trainer. Daarna werd hij gevraagd door Musketiers uit Elst (U) alwaar hij 2 seizoenen jeugdtrainer werd. Eenzelfde functie bekleedde hij daarna, ook weer voor 2 seizoenen, bij Blauw-Geel 54 uit Ede. Als zaalvoetballer (waar hij o.a. met de legendarische Charley van de Weerd samenspeelde) kwam Frans in gesprek met Rien van de Peppel, die hem naar ONA 53 haalde. Vanaf 1979 heeft Frans diverse jeugdelftallen van ONA '53 getraind en was hij ruim 43 jaar de vaste verzorger van het eerste elftal van ONA '53.
Ook was Frans een voorvechter van het vrouwenvoetbal en hij was jarenlang de verzorger van het eerste damesteam van DTS33 uit Ede, alwaar hij het kampioenschap in 2019 nog meemaakte. Na dat jaar heeft hij met pijn in zijn hart afscheid genomen van het vrouwenteam van DTS33.
Frans was een graag geziene gast tijdens de dinsdagochtendbijeenkomsten met zijn altijd goede humeur en goedlachse voorkomen. Ook was hij niet te beroerd om de handen uit de mouwen te steken tijdens deze bijeenkomsten. Hij zal door iedereen gemist gaan worden en Wageningen verliest een aimabel en hartelijk voetballiefhebber.
Fotocredits: ONA '53
